Een kleine introductie:

Het eiland is in de middeleeuwen ontstaan nadat een zandplaat met de naam De Schelling samen groeide met het oostelijker gelegen eiland Wexalia. De naam Wexalia, Wuxalia of Wecsile geldt als de middeleeuwse naam voor het gebied van Oost-Terschelling. De naam raakte al in de middeleeuwen in onbruik. De eerste nederzettingen dateren uit de periode na 800. De huidige vorm van het eiland ontstond in 1866 toen ook de Noordsvaarder aan het eiland vastgroeide. Met een lengte van 30 kilometer en een breedte van ongeveer 5 kilometer is Terschelling een langgerekt eiland. Terschelling is het met een oppervlakte van 67.399 hectare het op één na grootste Waddeneiland van Nederland met een inwonertal van 4.928. 

De naam Terschelling heeft een onzekere betekenis. Op cartografische kaarten uit de 17e en 18e eeuw is te zien dat het eiland tijdens deze periode nog bekend stond onder de naam Der Schelling. Op een nieuwere kaart uit 1810 wordt het eiland Ter Schellinge genoemd, wat "bij de schelpenbank" betekent. Dit zou verwijzen naar de vele schelpenbanken die zich in de omgeving van het eiland bevinden. Een andere theorie is dat "Terschelling" is afgeleid van "Treslingna", wat "bij de drie heuvels" betekent. Het eiland heeft inderdaad drie duinenrijen die als heuvels kunnen worden gezien. In het Fries en in het eigen dialect wordt Terschelling 'Skylge " genoemd

In de loop van de geschiedenis is Terschelling meermalen in andere handen overgegaan; de laatste keer was tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen Terschelling samen met Vlieland per 1 september 1942 van de provincie Noord-Holland bij de provincie Friesland kwam.